HELIX ELECTRIX (B)
website

PICKLE JUICE (B)
website

Voor de laatste Durango Sessions van 2008 hadden Wim en de zijnen twee verschillende muziekgenres uitgenodigd. Als eerste waren een jonge bende uit Zele van de partij. Tijdens één van de vorige sessies werd er me al verteld dat het een 12 koppige band zou zijn en ergens was ik benieuwd hoe die daar allemaal hun ding zouden kunnen doen, de tweede set voor die avond zou een primeur zijn, dus op weg naar radio Benelux….

Pickle Juice aka Shakin’ Squad staan als opener geprogrammeerd voor vanavond en zijn 12 muzikanten uit het Oost Vlaamse Zele en dus verstaanbaar :-). Toen ik in de kleine opnameruimte mijn intrede deed was het al aardig vol en ook het bovenste deel van de studio werd ingenomen door deze bende. Twaalf muzikanten (11 mannelijke en eentje van het vrouwelijk geslacht), voeg daarbij nog een eigen soundmixer, enkele groupies en zowaar een roadmanager en diegene die de lokatie kennen weten zo dat het drummen zou worden. Pickle Juice… zelf beschrijven ze zichzelf als een kruising tussen ska, punk en een rariteitenkabinet. Van het rariteitenkabinet konden we wegens het gebrek aan ruimte weinig opmerken maar ik ben van oordeel dat deze menigte op een groot podium het bijzonder bont kunnen maken. Deze formatie bestaat al een paar jaar maar toch voelde ik een beetje nervositeit bij sommigen, rustig maar mannen het zijn de Durango sessions en niet die van de BBC.

Recent hebben de heren en dame een nieuwe cd op de markt gebracht met name ‘King Pin’, een cd recensie moeten we jullie onthouden want aan de promo moet nog gewerkt worden. ‘King Pin’ is tevens de opener van de set en is opzwepende Klezmersound want de ska van deze Pickle Juice is over het algemeen ruim overgoten met Klezmermuziek wat het party gehalte al dadelijk de hoogte in stuwt.
Op hun set staat ook nog nummers als ‘Bungee Boy’ en ‘Not Again’, dit laatste gaat over ‘hangovers ‘ en hier hebben ze hun zeker laten leiden door Shane MacGowen. De Keyboards doen dan ook meer dienst als accordion om deze feestmuziek goed te laten uitkomen. Voor het nummer ‘Back on Track’ maken de Wim en Tim gebruik van hun ‘dempers’ om de intro van dit nummer te verzorgen. ‘Back on track’ leunt dan ook meer aan bij de Engelse ska à la Madness. Met ‘Give Me a Change’ een soort ‘rasta lovesong’ gaat de band op de ietwat rustige toer. Als laatste is er ‘3 Cheers’ en de tekst leent zich voor de gepaste afsluiter.
Wie de kans krijgt deze meute te gaan beluisteren zal het zich zeker niet beklagen want een partyband is het zeker en vast. Beluisteren kan je ze al op hun my space.

Voor een wereldprimeur op ‘streaming radio’ hadden de mannen van de Durango Sessions ook gezorgd . Vanavond  zou het nieuwe project van Karel ‘Helix’ Phlix (Blues Lee) zijn intrede doen in de Belgische bluesscene. HELIX ELECTRIX noemt het nieuwe kindje van Karel en voor de rhythm sectie was hij hulp gaan vragen bij Voodoo Boogie (of is het Jim Cofey),  want niemand minder dan Gert Servaes (drums) en Rob Vanspauwen (bass) zouden hun medewerking verlenen aan dit nieuw project. Voor Karel is het een uitlaatklep om te kunnen spelen op zijn eigen ontworpen ‘Guttlin’ gitaren waar hij trouwens al mee in de prijzen is gevallen want één van deze Guttlins werd in Nederland dit jaar op Gitaarnet (website) verkozen als de mooiste gitaar van 2008… en da voor iene van Hasselt menne man!!!
Hun set bevat geen Klezmer maar ‘straight on blues’ en ze vliegen er onmiddellijk in met ‘Jimmy Johnson’ en Helix’ Mojo werd zo onmiddellijk onder een goed gesternte geboren.  Voor deze première werd al onmiddellijk een ‘special guest’ opgetrommeld en niemand minder dan Wouter Celis (Rhyhtm Bombs) werd voorgesteld . Toegeven Karel de inbreng van bluesharp tonen in de set mag er best wezen.

Funkyer werd het met ‘Mr. Average’ en dit nummer is alles behalve ‘average’ waarmee de aanwezigen zich behoorlijk lieten opzwepen. Van Blind Willie ‘Lemon’ Jefferson (1897-1929) gaan we eventjes ‘back in time’ en van deze legende brengen ze de standaard ‘One Kind favor’ een nummer dat volgens de notulen voor het eerst werd opgenomen in 1927…of was het 1928 want daar zijn ze bij sommige platen maatschappijnen het nog niet over eens. Waar m’n het ook nog niet over eens is wie nu eerst was met de titel van het nummer ‘As The Crow Flies’, was het de versie van Karel of deze van die andere icoon TJW :-)? Vanavond stond wel de versie van Karel op de setlist en daarmee kan den Tony geen royalties claimen al smeert Karel wat zalf op de wonde door ‘Lustful Earl And The Married Woman’ te brengen, een nummer dat komt uit de ‘Live’ cd van TJW uit 1986.

Een half uurtje goede muziek is zo om maar toch geeft de Wim een seintje dat er nog eentje bij kan. Afsluiter voor deze prèmiere werd er eentje van James Harman en met de laatste noten van ‘The Clown’ zijn er ‘Two Sides to Every Story’… Eenerzijds de geslaagde première van Helix Electrix en anderzijds het  in de wereld sturen van de ‘sound’ van deze Guttlin gitaren (website).

HELIX ELECTRIX meer BLUES dan LEE….